Οι Άγριες Μέρες μας (1990)

Ο Γιούντι αυτοκαταστροφικός και τρυφερός, ένας άλλος επαναστάτης χωρίς αιτία. Τον βασανίζει η επιθυμία να γνωρίσει τη πραγματική του μητέρα. Οι τρεις γυναίκες που τον περιτριγυρίζουν βιώνουν την έντονη απουσία του. Αδύναμη, αναποφάσιστη κι ονειροπόλα η Σου Λι-ζεν είναι μια ήρεμη δύναμη που παλεύει σιωπηλά με τον πόνο της. Αποδέχεται διακριτικά μα όχι ολότελα την συμπεριφορά του Γιούντι. Η Λούλου είναι αυθόρμητη και παρορμητική. Ξεφωνίζει και κινείται ασταμάτητα. Δε θα κάτσει να τον χάσει, θα κάνει ότι περνά απ’ το χέρι της για να τον βρει. Η θετή του μητέρα μισοαλκοολική, περιτριγυρισμένη από ζιγκολό τον κάνει να υποφέρει μη λέγοντας του που βρίσκεται η πραγματική του μητέρα. Δεν θέλει ο Γιούντι να την εγκαταλείψει. Ο Ταιντ παρηγορεί την Σου Λι-ζεν και μαζί βρίσκουν μια αλληλοκατανόηση που θα αλλάξει και τους δυο. Ο Ζεμπ γνωρίζοντας πως δε μπορεί να έχει τη γυναικά που αγαπά την βοηθά να βρει τον έρωτα της.