Panna Viborg (2022)

Główną bohaterką fabularnego debiutu duńskiej reżyserki Marianne Blicher jest 61-letnia Solvej, mieszkająca na osiedlu socjalnym na obrzeżach prowincjonalnego miasteczka Viborg. Zgorzkniałej kobiecie, która była niegdyś lokalną królową piękności, wyjątkowo trudno pogodzić się z rutyną dnia codziennego i postępującym wiekiem. Każdego dnia przemierza okolicę na swoim skuterze inwalidzkim, nielegalnie sprzedaje leki na receptę, zbierając na wyczekiwany zagraniczny wyjazd, i z nostalgią wspomina minione lata. Z tego marazmu wyrywa ją nastoletnia sąsiadka Kate, która w dość nieporadny sposób próbuje włamać się do mieszkania bohaterki, mając chrapkę na wspomniane medykamenty. Początkowa nieufność, jaką daje się wyczuć między kobietami, szybko ustępuje przekonaniu o korzyściach, jakie każda z nich może wynieść z tej relacji. Od wspólnych szemranych interesów przez pełne zaangażowania rozmowy po autentyczną troskę o siebie nawzajem.